Sujud asal dumadining manungsa.
Sujud minongko pangruwatan.
Amangsuli prastawa purwaning sujud. Naliko tiyang tiga inggih puniko Pak Arjo Sopuro, Pak Joyo Jaimun lan Pak Sukemi kasujudaken ing griyanipun Pak Kemi, Pak Arjo sumerep tumbal-tumbal ing pekawisan lan griyanipun Pak Kemi. Tumbal-tumbal puniko ingkang nanem inggih Pak Kemi piyambak, ing pangangkah kangge njagi keslametan kaluarganipun. Pak Arjo lajeng anyariosi bilih sadaya punika kedah dipun bucal awit sapunika sampun nglampahi sujud. Sadaya sampun kajangkung dening Hyang Maha Kuwasa. Mboten perlu pitados dateng sadaya damelanipun tiyang.Wusana sadaya tumbal punika dipun pendet lan kabucal ing lepen.
Para Pamirso.
Prastawa punika anedahaken bilih tiyang kasujudaken punika saged kawastanan dipun ruwat.. Amundi-mundi dateng guwa singup, wit wringin ageng, sawarnining dedamelanipun tiyang kadosta reca, gegaman kina keris, tumbak lsp. sampun mboten perlu malih, kedah dipun icali.
Mboten namung punika kemawon, yen tiyang sampun kasujudaken, sawarnining japa mantra, kanuragan, aji pangasihan lsp tartamtu tambar, ical karuwat dening lampah sujud puniko. Dados saupami wonten ingkang gadah kanuragan mboten tedas ing gegaman, yen badanipun kabacok mboten tatu, sasampunipun sujud, ilmunipun tartamtu ical. Yen kabacok inggih tatu..
Sujud puniko sarana amangsulaken pribadinipun wangsul dateng asal mulanipun ingkang suci.Supados ing tembe saged wangsul dateng pangayunanipun Hyang Maha Kuwasa.Pramila kasebat sujud asal dumadining manungsa.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar